Ignacy Friedman

Ignacy Friedman (1882-1948)

Podobnie jak Ignacy Jan Paderewski, Ignacy Friedman (1882-1948) studiował u Teodora Leszetyckiego (ur. w Łańcucie w 1830), a na swoim debiutanckim występie w 1904 r. wykonał z orkiestrą trzy koncerty: Brahmsa d-moll, Czajkowskiego b-moll oraz Liszta Es-dur. Rozpoczęło to jego fenomenalna karierę: prawie 3000 koncertów w ciągu 40 lat. Dla wielu posiadał on najlepszą technikę ze wszystkich, wszyscy też zgadzają się że Friedman pozostawił po sobie najpiękniejsze w historii nagrania niektórych utworów Chopina. Był tytanem pracy; i tak etiudę tercjową Chopina której wykonanie trwa trzy minuty Friedman ćwiczył ponoć przez cztery lata. Szczególnym momentem w jego karierze było zaproszenie do Wiednia w 1927 r. jako jedynego pianistę do wykonania z Wiener Philharmoniker koncertu G-dur Beethovena z okazji celebracji setnej rocznicy śmierci genialnego kompozytora, wykonał wówczas także komplet sonat skrzypcowych, wiolonczelowych i triów fortepianowych z Pablo Casalsem i Bronisławem Hubermanem.

Uciekając przed wojną swoje ostatnie 8 lat życia spędził I. Friedman w Australii gdzie bardzo aktywnie koncertował i tworzył struktury muzycznego życia, tam też zmarł. Jego ostatni koncert miał miejsce w Sydney, wykonał wówczas pamiętny recital chopinowski grając 24 Preludia, 2 Sonaty b-moll i h-moll, Etiudy, Walca, Mazurki i Poloneza.